Vazgeçebileceklerden Misiniz?

Vazgeçmek;çoğu zaman olumsuz bir eylem sanki.Umutlarına,hayallerine veda etmek,kararlılıkla girdiğin yoldan u dönüşü yapmak,aldığın nefesi vermemek uğruna tutmak gibi.

Olumlu anlamlar yüklemek zamanı şimdi.

Sabah güneşin doğuşunun güzelliğini umursamadan geç uyanmaktan.

Kahvaltı yapmadan,belki de günaydın öpücüğü kondurmadan sevdiklerime kapıyı çarpmaktan.

Dışarı attığım ilk adımda pis de olsa havayı ciğerlerimde hissetmeden yürümeye başlamaktan.

Kulağımda kulaklıkla çevreden soyutlanmaktan.

Dilencilerin,sokakta çalışanların,sokağı yuva bellemek durumunda kalanların yüzüne bakmamaktan.

Kendimi hayatın akışına kaptırarak kırmızıda yola atlamaktan.

Çayımı kapıp amfiye giderken kurum çalışanlara tebessüm etmemekten.

Bahçede kitaba sarıldığımda sonbaharın güzelliği, dalından yere doğru süzülen yaprağa bakarak tefekkür etmemekten.

Kafamdaki deli soruları yanıtlamaya üşenmekten.

Planlı olup,çalışmalarıma hız katamamaktan.

Hayatın her basamağında şikayet edecek bir şeyler bulmaktan.

Dolabımda giyecek birşeyimin kalmadığını söyleyerek bolca alışveriş yapmaktan.

Kalbime aşkın konmasını dilemekten.

Akrabalarıma vakit ayıramayıp,dıytımın dıytısı için yırtınmaktan.

…………

Vazgeçtim,vazgeç,vaz…

Ne kadar da vazgeçmemiz gereken şey var aslında.Yapacaklarımız çok,ama vazgeçmemiz gerekenler daha çok sanki.

Eskiden büyüklerimiz ‘’Bugün Allah için ne yaptınız ?’’ derdi. Günümüzün parola sorusunu kendi adıma değiştiriyorum. ‘’Bugün Allah rızası için nelerden vazgeçtin?’’ olsun artık diyorum. Vazgeçmek insan doğası için daha kolay bir eylem gibi duruyor.Yapmak,elini taşın altına koymak bencil ruhlar için çok daha zor ne yazık ki. Ama bencilce davranıp kendimiz için bazı şeyler için vazgeçebiliriz belki. Ne dersiniz?

                                                                                                         **Tahammül**